Een klassieke maagzuurremmer gaat mogelijk een tweede carrière tegemoet als middel tegen tuberculose. Dat voorspellen onderzoekers van de Ecole polytechnique fédérale de Lausanne in Nature Communications.

Het betreft (RS)-2-([3-methyl-4-(2,2,2-trifluorethoxy)pyridin-2-yl]methylsulfinyl)-1H-benzo[d]imidazool oftewel lansoprazol. Het is een zogeheten protonpomp-remmer die inwerkt op het laatste stadium van de afscheiding van maagzuur. Het octrooi verliep in 2009 en sindsdien wordt het door verschillende producenten aangeboden, onder meer onder de namen Prezal, Lanzatol en Prevacid.

Dat het werkt tegen Mycobacterium tuberculosis was puur een kwestie van uitproberen op een geïnfecteerd kweekje van longweefsel, als onderdeel van een gerobotiseerd high-throughputprogramma met bestaande geneesmiddelen.

Achteraf heeft men kunnen achterhalen wat er precies gebeurt. Het effect treedt alleen op als de bacterie al in een longcel zit. Die cel zet lansoprazol om in een zwavelhoudende metaboliet, en die blijkt weer een enzym te blokkeren dat cruciaal is voor de energievoorziening van M. tuberculosis. De meeste andere bacteriesoorten lijken er tot nu toe geen last van te hebben - de darmflora van miljoenen maagzuurlijders kan dat ongetwijfeld beamen.

Of het ook werkt tegen tbc in levende mensen moet nog worden uitgeprobeerd. Maar met een maagzuurremmer die in sommige landen zonder recept verkrijgbaar is, lijkt zo’n klinische test relatief gemakkelijk uitvoerbaar.

bron: EPFL