In Manchester (Engeland) is een microscoop in gebruik genomen die met zichtbaar licht een resolutie van 50 nanometer haalt en in theorie zelfs nog veel kleinere details moet kunnen zien. Glazen microbolletjes zorgen dat je ver beneden de gebruikelijke diffractielimiet kunt duiken, zo meldt de BBC.

Zengbo Wang, Minghui Hong en collega’s hopen met deze nieuwe microscooptechniek levende cellen en zelfs virusdeeltjes in beeld te kunnen brengen, zonder trucs met fluorescentie en UV-lasers te hoeven uithalen.

In Nature Communications leggen ze uit hoe het werkt. De SiO₂-bolletjes, met een diameter van 2 tot 9 micrometer, worden op het te bekijken object gelegd. Ze werken daar in feite als losse lensjes: ze vangen de zwakke lichtgolven (‘evanescent waves’) op die van dat object af komen, versterken ze en vergroten ze bovendien 4 tot 8 keer uit.

Met een lichtmicroscoop van zeer goede kwaliteit kijk je vervolgens naar het virtuele beeld dat op die lensjes verschijnt. Vanwege diffractie-effecten heeft die lichtmicroscoop een resolutie van hooguit 200 nm. Maar omdat het virtuele beeld al een paar keer is uitvergroot, kun je ook kleinere details zien.

De onderzoekers denken op termijn nog veel kleinere details te kunnen zien. Ze zijn er nog niet helemaal uit hoe je de vergrotingsfactor precies kunt voorspellen, maar op basis van hun waarnemingen verwachten ze optimale resultaten bij een brekingsindex van 1,80 (nu 1,46) die een vergroting van de bolletjes tot 30 micrometer mogelijk maakt.

bron: BBC News