Complexe micro-assays voor drie cent per stuk

Uit absorberend papier, UV-gevoelige hars en dubbelzijdig plakband kun je een lab-op-een-chip maken dat vloeistoffen test op een aantal ingrediënten tegelijk. De kosten bedragen ongeveer drie dollarcent per chip. Vooral voor derdewereldlanden zou het een uitkomst zijn, zo schrijft de groep van Harvard-coryfee George Whitesides op de website van PNAS.

De papieren chip borduurt voort op eerdere publicaties van Whitesides. Het idee is dat vloeistoffen vanzelf door de papiervezels worden opgezogen, zodat je om te beginnen al geen pomp nodig hebt.

Om de vloeistofstroom te kanaliseren drenk je een velletje in UV-gevoelige hars en leg je er een raster op waarop je het gewenste kanalenpatroon hebt uitgetekend. Na belichting spoel je de niet-uitgeharde hars weg.

Het artikel in PNAS beschrijft de volgende stap: een aantal van die geprepareerde velletjes op elkaar leggen, met dubbelzijdig plakband er tussen waarin je gaatjes hebt geponst (met een laser) op punten waar de vloeistof van de ene naar de andere papierlaag moet kunnen stromen. Zo ontstaat een driedimensionaal kanalenpatroon en kun je de vloeistofstromen elkaar ongelijkvloers laten kruisen.

Het resultaat is µPAD gedoopt, wat staat voor ‘microfluidic paper analytical device’.

Mede-auteurs Andres Martinez en Scott Phillips hebben op deze manier al diverse assays gemaakt, waaronder eentje waarmee je glucose- en eiwitconcentraties in urine kunt meten.

Om ook het aflezen zo goedkoop mogelijk te maken, suggereren ze om reagentia te gebruiken die verkleuringsreacties geven. Na afloop leg je het assay op de kleurenscanner of je fotogreert het met een mobieltje, waarna je de kleuren van de opname beoordeelt met Photoshop of vergelijkbare software.

bron: PNAS, The Scientist