Australische variant op biologisch afbreekbaar plastic

Australisch suikerriet wordt in de toekomst mogelijk een grondstof voor biologisch afbreekbare kunststof. Het Amerikaanse bedrijf Metabolix gaat daartoe samenwerken met het Cooperative Research Centre for Sugar Industry Innovation through Biotechnology (CRC SIIB), aan de universiteit van Queensland.

Metabolix is in 1992 begonnen als spin-off van het MIT in Massachusetts. Het bedrijf heeft sindsdien een familie van afbreekbare, semikristallijne thermoplastische kunststoffen ontwikkeld, aangeduid als PHA. De voornaamste ingrediënt is poly (3-hydroxyboterzuur), oftewel PHB. De eigenschappen kunnen over een breed spectrum worden ingesteld door er een percentage monomeer met afwijkende zijketens doorheen te doen.

PHA wordt aangemaakt via een biologisch fermentatieproces. In Clinton, Iowa is momenteel een eerste fabriek in aanbouw die per jaar zo’n 50.000 ton van deze kunststoffen moet gaan produceren onder de merknaam Mirel.

Tot nu toe heeft Metabolix vooral maïs gebruikt als grondstof. Er zijn echter ook al proeven gedaan met biobrandstofgewassen zoals vingergras (Panicum virgatum, ‘switchgrass’). Het idee zo zijn om dezelfde technologie ook op het Australische suikerriet los te laten zodat je niet alleen de suiker maar ook de cellulosevezels kunt gebruiken.

Het voordeel van suikerriet is overigens dat het in het warme klimaat van Queensland veel beter groeit dan vingergras.

bron: Metabolix, CRC