Moleculen opsluiten in een metal organic framework teneinde hun structuur te bepalen zonder ze te laten uitkristalliseren, is nog steeds een goed idee. Maar achteraf werkt het niet altijd, schrijven de Japanse bedenkers van het idee in Nature.

Om precies te zijn komen ze terug op hun claim dat ze met deze methode de raadselachtige stereochemie van miyakosyne A hebben opgehelderd. De data waar ze eind maart een veelgeprezen Nature-publicatie aan ophingen, bleken achteraf ‘ambiguïteiten’ te bevatten. Met als gevolg dat ze het middelste chirale centrum van het molecuul precies verkeerd om hebben ingeschat.

Een van de auteurs heeft aan C&EN uitgelegd dat ze daar achteraf achterkwamen dankzij proefjes in het syntheselab.

In hun correctie beloven de auteurs dat ze in een vervolgartikel met nieuwe data zullen komen waaruit die stereochemie wèl goed kan worden ingeschat. Het suggereert dat hun methode wel degelijk werkt en dat ze alleen maar een beetje haastig zijn geweest met publiceren, voordat ze zeker wisten dat de kinderziektes er uit waren. Ze benadrukken trouwens dat hun bepaling van de chemische structuur van miyakosyne, los van de stereochemie, wél klopte.

Maar een beetje voor schut staan ze natuurlijk wel.

bron: C&EN