Koolstofnanobuisjes hopen zich snel op in wormpjes en in menselijke kankercellen, en ze willen er nooit meer uit.

Onderzoekers van de universiteit van Michigan hebben voor het eerst een methode bedacht om de opname van deze buisjes kwantitatief te meten.

Ze vervingen in meerwandige nanobuisjes een deel van de gebruikelijke koolstof-12 door radioactieve koolstof-14. Zo konden ze de migratie van de buisjes gemakkelijk volgen.

De metingen wijzen uit dat, wanneer je nanobuisjes toevoegt aan een cultuur van HeLa-kankercellen, binnen een kwartier 74 procent door de cellen wordt geabsorbeerd.Na zes uur is 89 procent opgenomen. En na twaalf uur is slechts 0,5 procent van de buisjes weer afgescheiden.

De onderzoekers hebben het ook met twee soorten wormpjes geprobeerd, een uit de aarde en een uit een waterig milieu. De resultaten zijn gepresenteerd tijdens het jaarcongres van de American Chemical Society, maar helaas kon de C2W-redactie daar niet bij aanwezig zijn.

Het gedrag van nanobuisjes in het lichaam is al langer een punt van zorg. Dit onderzoek neemt die zorg bepaald niet weg.

bron: persbericht University of Michigan, 27 maart 2006