Harvard-onderzoekers hebben bedacht hoe je reagentia kunt doseren in de wells van een microarray zonder dat je een robot nodig hebt. Een uitkomst voor kleine labs die zo’n robot niet kunnen betalen, zo suggereren Ali Khademhosseini en collega’s in het tijdschrift Analytical Chemistry.

In plaats van die robot gebruiken ze een plak poreuze hydrogel, die is voorzien van nopjes zodat je hem als een Legosteentje in de array kan drukken. De reagentia zitten geabsorbeerd in de nopjes en lekken daar vanzelf uit, de wells in.

De onderzoekers hebben het uitgeprobeerd met een 2.100-wells plastic microarray ter grootte van een microscoopglaasje, gevuld met MCF-7 borstkankercellen. Via de hydrogel lieten ze daar verschillende stoffen op los, variërend van waterstofperoxide tot het kankermedicijn doxorubicine.

Na 12 uur haalden ze de hydrogellaag weg en voegden fluorescent gelabelde markers toe om zichtbaar te maken of er apoptose (geprogrammeerde celdood) of necrose (ongecontroleerd afsterven) was opgetreden.

Khademhosseini denkt dat zo’n array maar 1 à 2 dollar hoeft te kosten, inclusief geprepareerde hydrogel. Huisartsen zouden er diagnostische tests mee kunnen doen op druppels bloed of speeksel van hun patiënten, zonder zwaar in apparatuur te hoeven investeren.

bron: C&EN