Laat de rookgassen van elektriciteitscentrales reageren met kalksteen en zeewater. Pomp dat water terug de oceaan in en je slaat twee vliegen in een klap: minder CO2 de lucht in, en minder snelle verzuring van de oceaan. Dat stelt althans Greg Rau (University of California, Santa Cruz) in het tijdschrift Environmental Science and Technology.

Het mooie is dat dergelijke gaswassertechnologie gewoon te koop is. Maar tot nu toe werd ze alleen gebruikt om zwaveloxiden uit de rookgassen te halen. Het belangrijkste verschil zal wel zijn dat je voor CO₂-verwijdering de wasser heel wat groter moet dimensioneren.

Het idee is dat de CO₂ in het water oplost. Het op die manier aangezuurde water reageert met de vaste kalksteen (CaCO₃) tot calciumwaterstofcarbonaat (CaHCO₃) dat eveneens prima oplost in water.

In de vrije natuur verweert kalksteen ook op deze manier, alleen gaat het dan vele malen langzamer.

Rau heeft het in het lab uitgeprobeerd, met een opstelling waarin een op rookgassen lijkend gasmengsel over een vast bed van kalksteen werd gepompt terwijl er zeewater overheen werd gesproeid. Daarbij werd maximaal 97 procent van de CO₂ uit de gasstroom gehaald. Nadat alle evenwichten zich hadden ingesteld bleef 85 procent van de ‘gevangen’ koolstof in de vloeistoffase achter.

Rau suggereert dat het terugpompen van dit water de oceanen enigszins kan bufferen. Die worden steeds zuurder omdat CO₂ uit de atmosfeer er ook rechtstreeks in oplost, zonder dat er kalksteen in de buurt is om het te neutraliseren.

Hij waarschuwt wel dat het waarschijnlijk alleen werkt bij aardgasgestookte centrales. Bij kolencentrales bevatten de rookgassen teveel kwik, dat eveneens in het waswater terecht zou komen. En als je dat water dan eerst weer moet gaan zuiveren, dan wordt het hele proces waarschijnlijk te duur.

Ook werkt het uiteraard alleen bij centrales die dicht bij open zee staan.

bron: C&EN