De Japanse onderzoeker Akira Iritani denkt binnen 4 jaar een wolharige mammoet te kunnen kweken. De kloontechnieken zijn al beschikbaar en het wachten is alleen op een gave set diepvries-mammoet-DNA, zo vertelde hij aan de Britse krant The Daily Telegraph.

Iritani (Kyoto University) verwijst naar zijn collegawetenschapper Teruhiko Wakayama, die werkt binnen het Laboratory for Genomic Reprogramming van RIKEN, het Japanse TNO. Eind 2008 meldde Wakayama in PNAS dat hij er in was geslaagd om muizenklonen te kweken uit kern-DNA, dat 16 jaar was bewaard bij 20 graden onder nul.

Als dát kan, dan moet het volgens Iritani ook lukken met mammoeten-DNA dat 5.000 jaar ingevroren heeft gelegen in de Siberische permafrost.

Echt gemakkelijk gaat het niet. -20 graden is bepaald geen ideale bewaartemperatuur: in het lab denk je eerder aan -80 als je je monsters goed wilt houden. Na ontdooien bleken alle cellen te zijn stukgevroren en het lukte Wakayama dan ook niet om zijn bevroren muizen te klonen via de gangbare ‘somatic cell nuclear transfer’-techniek, waarbij je een complete celkern van de donor in een leeggehaalde eicel van de draagmoeder stopt.

Vandaar dat hij een omweg moest maken. Hij liet de gekloonde embryo’s ontwikkelen tot blastocysten, kleine hoopjes ongespecialiseerde cellen dus, en maakte daar embryonale stramcelkweekjes van. Via een ingewikkelde techniek genaamd ‘tetraploïde complementering’ plaatste hij het DNA daarvan over naar andere, onbeschadigde blastocysten. Zo lukte het inderdaad om een paar zuivere klonen van de ingevroren muizen te maken.

Deze zomer wil Iritani nu in Siberië op zoek gaan naar zacht weefsel van een ingevroren mammoet, dat nog bruikbare celkernen bevat. Via Wakayama’s procedure wil hij die overplaatsen naar een eicel van een Afrikaanse olifant die als draagmoeder kan dienen.

Op die manier denkt hij een ‘redelijke’ kans te hebben om binnen 4 à 5 jaar (inclusief 22 maanden zwangerschap van de olifant) een babymammoet in handen te krijgen.

bron: Daily Telegraph, PNAS, RIKEN