In de VS is een chip gebouwd die eens per microseconde de activiteit van een ionkanaaleiwit kan meten. Kwestie van korte draadjes, melden de bedenkers.

Het onlangs in ACS Nano beschreven idee is dat je één enkel kanaaleiwit, omringd door een klein stukje namaak-celmembraan (een lipide bilaag, dus), letterlijk inbouwt in een hoekje van een CMOS-chip. De rest van de chip bevat de elektronica die het signaal versterkt.

Tot nu toe zat het kanaaleiwit ergens in een proefopstelling en werd hij doorgemeten met niet-geminiaturiseerde elektronica in een kast een eindje verderop. Het is dan onvermijdelijk dat je allerlei capacitieve effecten krijgt in de verbindingsdraden, wat sowieso leidt tot ruis en bovendien de frequentie beperkt waarmee je je meetsignaal kunt bemonsteren, legt bedenker Jacob Rosenstein (Columbia Engineering) uit in een persbericht.

Hij en zijn collega’s hebben met de chip al diverse bacteriële ionkanalen doorgemeten. Bij metingen aan alamethicine werd de bandbreedte van 1 MHz gehaald, wat volgens de auteurs de kortste tijdschaal is die ooit voor metingen aan ionkanalen is gemeld.

bron: Columbia University