Oxidelaag op titanium laat eiwitten juist slechter hechten

De natuurlijke oxidelaag op titanium implantaten verbetert de aanhechting van proteïnen niet, maar maakt hem juist veel slechter. Dat meldt Isabel Van De Keere in het proefschrift waarop ze volgende week hoopt te promoveren aan de Vrije Universiteit Brussel.

De aanhechting is nodig om het titanium te verankeren in de lichaamscellen er omheen. Het hoort al een paar seconden na het implanteren te beginnen. Tot nu toe kweekte men daarom vaak vóór gebruik een beetje extra oxide op het implantaat. Dat blijkt nu alleen maar slim wanneer het gaat om een implantaat waarop je juist géén aangroei wilt hebben, zoals een stent in een slagader.

In concreto bestudeerde Van De Keere de oppervlaktelading van het titanium. Die wordt beïnvloed door de aanwezigheid van de oxidelaag, maar ook door pH-wijzigingen als gevolg van een ontsteking.

Om dat laatste te simuleren zette Van De Keere een elektrische spanning op het metaal. Dat had als bijverschijnsel dat de oxidelaag dikker werd. Het gevolg daarvan bleek weer te zijn dat zich duidelijk minder proteïnen op het metaaloppervlak hechtten.

bron: VUB