Slechts een paar genen zijn verantwoordelijk voor de enorme verschillen tussen hondenrassen. Vandaar dat het relatief eenvoudig is om nieuwe rassen te fokken, zo suggereren Carlos Bustamante (Stanford) en collega’s in PLoS Biology.

Bij mensen is het juist gebruikelijk dat onderlinge verschillen worden veroorzaakt door honderden genen tegelijk, die elk maar een heel beperkte invloed hebben.

De onderzoekers hebben het genoom gescand van 915 rashonden, die behoorden tot 80 rassen. Als vergelijkingsmateriaal screenden ze 83 wilde hondachtigen, zoals wolven, vossen en coyotes, en 10 onduidelijke Egyptische dorpshonden. Gekeken werd naar 60.968 ‘single-nucleotide polymorphisms’ (SNP’s) oftewel verschillen ter grootte van één basenpaar.

De resultaten werden naast de externe maten en de overige raskenmerken van de honden gelegd.

Er kwam uit dat 51 delen van het genoom verantwoordelijk zijn voor 57 verschillende trekjes. Maar per variatie spelen meestal maar een paar genen een rol. Zo lijkt maar één gebied de lengte van de snuit te bepalen. Eén ander gebied bepaalt of de oren slap hangen of rechtop staan. En 6 of 7 gebieden zijn samen verantwoordelijk voor 80 procent van de verschillen in lengte en gewicht.

Gehoopt wordt dat het onderzoek nieuwe inzichten verschaft in de manier waarop lichaamsbouw genetisch is geregeld, en wellicht ook in de manier waarop mutaties doorwerken op de gezondheid.

bron: msnbc.com