Resveratrol blokkeert fosfodiësterase-enzymen, en dàt is de reden dat het metabolisme door dit roemruchte ingrediënt van rode wijn wordt beïnvloed. In elk geval de belangijkste reden, stellen Jay Chung (National Institutes of Health) en collega’s in het tijdschrift Cell.

Tot nu toe is eigenlijk alleen bekend dàt resveratrol het leven van sommige proefdieren kan verlengen. De meest populaire hypothese was dat dit kwam doordat resveratrol rechtstreeks stimulerend zou werken op sirtuïne-enzymen.

Maar volgens Chung werkt resveratrol heel anders. Het remt een klasse zink- en magnesiumhoudende fosfodiësterase-enzymen (PDE’s) die cyclisch adenosinemonofosfaat (cAMP) afbreken. Gevolg is dat de cAMP-concentratie stijgt, wat een hele cascade van biochemische reacties in de hand werkt.

Dat hierdoor de activiteit van sirtuïne-enzymen toeneemt, klopt inderdaad. Maar het gaat heel erg via-via en het is lang niet het enige effect.

Chung heeft het aangetoond door muizen rolipram te geven, een ontstekingsremmer die eveneens inwerkt op PDE’s. Het effect op het metabolisme was precies hetzelfde als dat van resveratrol, inclusief toegenomen glucosetolerantie en preventie van obesitas als gevolg van te veel eten. Of de muizen ook ouder werden, is nog niet onderzocht maar zit er dik in.

Wat dit betekent voor de pogingen om het leven te verlengen door sirtuïnes te stimuleren met àndere verbindingen, moet worden afgewacht. Minstens één biotechbedrijf, genaamd Sirtris, is helemaal op dat idee gebouwd. In 2008 leek Sirtris nog zo veelbelovend dat farmagigant GlaxoSmithKline het bedrijf overnam voor 720 miljoen dollar. Eerder bestond al het gevoel dat dat een beetje veel was, nu zou het zomaar kunnen zijn dat het véél te veel was.

bron: C&EN