Een groep Vlaamse en Nederlandse onderzoekers van de Universiteit Antwerpen en het Rijksmuseum in Amsterdam onderzochten een detail uit het schilderij Stilleven met bloemen en een horloge van Abraham Mignon. Het onderzoek laat zien hoe een gele roos in het schilderij er anders uit ging zien door secundaire degradatieproducten. Ze gebruikten een combinatie van chemische en optische imagingtechnieken, waaronder niet-invasieve macroscopische röntgenpoederdiffractie (MA-XRPD) en röntgenfluorescentie (MA-XRF), en publiceerden hun resultaten in Science Advances.

Pigmenten in schilderijen zijn gevoelig voor degradatie, waardoor een kunstwerk er anders uit gaat zien dan de kunstenaar oorspronkelijk bedoeld had. Tot de achttiende eeuw gebruikten schilders arseenpigmenten, ondanks berichten dat deze giftig waren en zich gevoelig toonden voor verkleuring. De Keyser en collega’s hebben nu in beeld gebracht hoe die verf degradeerde. Ze konden uiteindelijk de oorspronkelijke verftechniek achterhalen en laten zien welke schaduwen de schilder oorspronkelijk aanbracht.

Uit MA-XRF volgden afbeeldingen waarin de elementaire verdeling van arseen, calcium, ijzer, zwavel en lood in de roos te zien waren. Met MA-XRPD konden de onderzoekers precies de aanwezige degradatieproducten correleren met wat er zichtbaar was. Ze laten zien dat de oorspronkelijke schaduwen onomkeerbaar veranderden door geprecipiteerde loodarsenaten en arsenoliet uit het gele pigment orpiment en vervaging door licht van een organisch geel pigment.