Bisfenol A bindt zich aan enzymen die essentieel zijn voor de inwendige huishouding van cellen. Wellicht is dat de ware reden dat deze stof schadelijk voor de gezondheid is, suggereren Duitse onderzoekers in het Journal of Medicinal Chemistry.

Je kunt het ook van een positieve kant bekijken: de enzymen in kwestie, zogeheten GTPases, lijken tevens een belangrijke rol te spelen bij de groei van tumoren en gelden dan ook als interessante oncologische ‘targets’. Het zou dus zomaar kunnen dat bisfenol A, of iets dat daar sterk op lijkt, potentie heeft als chemokuur. Sterker nog: de Deutsche Krebshilfe, een zusterorganisatie van het KWF, heeft het onderzoek betaald.

Die GTPases zijn in de eerste plaats signaaleiwitten die een rol spelen bij diverse processen in de cel. Hun biochemische functie, namelijk het binden van guanosinetrifosfaat (GTP) en het hydrolyseren daarvan tot een difosfaat (GDP), is in feite de schakelaar die de signaalfunctie deactiveert. Activering gebeurt daarna door GDP los te koppelen.

En onderzoekers uit Bochum en Wuppertal hebben nu ontdekt dat minstens twee van die GTPases, K-Ras en H-Ras, een bisfenol A-molecuul kunnen binden waarna ze niet meer van hun GDP af komen.

Het komt min of meer als een verrassing. Tot nu toe wordt bisfenol A door de meeste wetenschappers vooral verdacht van endocriene disruptie oftewel het binden van receptoren die eigenlijk voor hormonen zijn bedoeld. Als het spul daadwerkelijk schadelijk is (en dat staat nog steeds niet keihard vast, al stapelen de aanwijzingen in die richting zich wel op) dan is zo’n hormoonverstoring ook de meest voor de hand liggende reden.

Als het echt aan die GTPases blijkt te liggen, dan heeft bijna iedereen tot nu toe totaal in de verkeerde richting gezocht. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat bisfenol A gewoon een hele reeks verschillende schadelijke effecten heeft.

bron: Ruhr-Universität Bochum