Maar de gevolgen vallen mee, denken epidemiologen

De verspreiding van de Mexiccaanse griep volgt tot nu toe aardig het patroon dat we kennen van eerdere grieppandemieën. Je mag er van uitgaan dat het gewoon weer een wereldwijde pandemie wordt. Maar het wordt waarschijnlijk niet zo’n catastrofe als de Spaanse griep van 1918, meldt een internationaal onderzoeksteam op de website van Science.

Volgens mede-auteur Neil Ferguson (Imperial College, Londen) zou het grootste probleem wel eens kunnen worden dat het virus de potentie heeft om 30 procent van de wereldbevolking in bed te krijgen, terwijl dat bij normale seizoensgriep maar zo’n 10 procent is. Het is de vraag of de gezondheidszorg daar op berekend is.

De onderzoekers hebben vooral gekeken naar de eerste gegevens uit Mexico. Ze schatten dat daar tot eind april 6.000 tot 32.000 mensen zijn besmet. Dat zou dan betekenen dat 0,4 procent van de patiënten overlijdt, ongever evenveel als bij de Aziatische griep van 1957 maar stukken minder dan bij de Spaanse griep.

De besmettelijkheidsgraad van de Mexicaanse griep lijkt ergens tussen 1,2 en 1,6 te liggen, iets meer dan de gemiddelde seizoensgriep (1,2) maar stukken minder dan de Spaanse griep (2) of SARS (3).

Opvallend is wel dat vooral jonge mensen gevoelig lijken te zijn voor besmetting. De reden is nog onduidelijk, al wordt gespeculeerd dat het iets te maken heeft met het feit dat seizoensgriep ook vaak een H1N1 -variant is. De immuniteit die oudere mensen in de loop der jaren hebben opgebouwd tegen deze H1N1-varianten biedt wellicht ook enige bescherming tegen de Mexicaanse versie.

bron: naturenews