Opnieuw misstanden met afbeeldingen aan Verfaillie’s voormalige stamcelinstituut.

Het populair wetenschappelijke tijdschrift New Scientist heeft opnieuw mogelijke fraudes met afbeeldingen gevonden in artikelen van het stamcelinstituut van de University of Minnesota, waar Catherine Verfaillie tot 2006 werkzaam was. Een van de recent ontdekte fraudestukken is zelfs afkomstig uit december 2008 en heeft wederom Verfaillie als mede-auteur.
De New Scientist besloot niet te stoppen met haar fraude-onderzoeken nadat Verfaillie’s doctoraatsstudent Morayma Reyes definitief werd berispt voor fraude met afbeeldingen. Omdat Reyes bleef beweren dat ze zich aan de standaarden voor beeldbewerking van de universiteit hield, zochten de journalisten verder in het beeldmateriaal van het stamcelinstituut. Zodoende vonden ze ook problemen bij zes publicaties van Verfaillie’s Minnesota collega Jizhen Lin.
Ook bij een verdacht artikel van Lin uit december 2008 is Verfaillie medeauteur. Dat artikel beschrijft hoe stamcellen uit de oren van muizen kunnen uitgroeien tot neuronen en trillingsgevoelige haartjes aan de hand van gels die de activiteit van bepaalde genen aantonen. Enkele van die gels lijken echter vlijtig knip- en plakwerk van de onderzoeker. In een geval wordt de foto van een gel zelfs twee keer gebruikt om de activiteit van twee verschillende genen aan te tonen en zijn ook binnen diezelfde gel nog eens bandjes gekopieerd.
Naast de artikelen van Lin zijn er ook nog vragen over een leukemie-artikel van Verfaillie uit 2000. In dat artikel lijkt een afbeelding hergebruikt nadat deze 180 graden is gedraaid en vervolgens lichtelijk bewerkt. Saillant detail is dat de hoofdauteur van dat artikel dezelfde is als degene die de valse afbeeldingen heeft gemaakt in Verfaillie’s bekendste publicatie over beenmergcellen die lijken op embryonale stamcellen. Voorlopig ontkent de Leuvense onderzoeker volgens de journalisten echter dat in het artikel uit 2000 sprake is van duplicatie.
Volgens de New Scientist zijn ook andere stamcelonderzoekers geschrokken dat er zoveel problemen voorkomen in één instituut. Tegelijkertijd twijfelen ze ook of andere instituten een dergelijk nauwgezet onderzoek beter zouden doorstaan.

Bron: New Scientist