De IUPAC staat op het punt om de halogeenbrug officieel te erkennen. Tot 30 november kunnen wetenschappers reageren op een conceptdefinitie die de internationale chemiekoepel zojuist online heeft gezet.

Zo’n halogeenbrug is te vergelijken met de aloude waterstofbrug: een niet-covalente binding tussen twee moleculen waarvan er één ter plekke een lage elektronendichtheid heeft, en de andere juist een hoge. In dit geval is één van de twee een deelnemers een halogeen (F, Cl, Br, I of At) dat prominent uit zijn molecuul naar buiten steekt.

Dat zulke halogeenbruggen kunnen bestaan, is al heel lang bekend. Maar vroeger deden de meeste chemici het af als een exotisch fenomeen. Pas de laatste jaren is duidelijk geworden dat halogeenbruggen in de biochemie heel veel voorkomen en dat je ze bijvoorbeeld kunt gebruiken om enzymen te blokkeren.

Vandaar dat de IUPAC een paar jaar geleden een werkgroep heeft opgericht om vast te leggen wat nu precies een halogeenbrug is en wat niet. En vandaar dat er nu een conceptdefinitie ligt.

Belangrijkste punt: het is alleen een halogeenbrug als het halogeen de elektronenacceptor is. Is het halogeen de donor, wat in de praktijk ook voorkomt, dan moet je er een andere naam voor zoeken.

bron: IUPAC