Ongeduld lijkt de carrière van een Amerikaanse postdoc te hebben geruïneerd. Hij ging frauderen terwijl hij achteraf gezien tegen een doorbraak aan zat, meldt C&EN.

In elk geval is zijn publicatie in Cell vorige week teruggetrokken door zijn vakgroep, op dezelfde dag dat in PLoS ONE een herziene versie verscheen met onvervalst positieve resultaten.

Amar Thyagarajan (want zo heet hij) ontwikkelde aan het MIT een manier om de interactie tussen de transmembraaneiwitten neurexine en neuroligine in en om neuronen zichtbaar te maken. Haperingen daarin lijken iets met autisme te maken te hebben.

Het idee van BLINC (Biotin Labeling of INtercellular Contacts) was om een biotineligase-enzym aan een van beide eiwitten te zetten en het bijbehorende substraat, een keten van 15 aminozuren, aan het andere. Kwamen beide eiwitten dicht genoeg bij elkaar, dan zou het substraat worden gebiotinyleerd. En dat laatste is met fluorescente kleurstoffen eenvoudig zichtbaar te maken.

In 2010 meldde Thyagarajan in Cell dat het werkte. Maar na zijn vertrek ontdekte zijn begeleider Alice Ting dat de experimenten met geen mogelijkheid waren te reproduceren. Op haar verzoek stelde het MIT een onderzoek in. En daar kwam uit dat Thyagarajan data had vervalst terwijl de rest van de vakgroep van niets wist.

Intussen zaten Ting c.s. niet stil. Ze ontdekten dat het probleem zat in het biotineligase dat onvoldoende tot de neuronen doordrong. Vervingen ze het door een liponzuurligase, met aangepast substraat, dan werkte het idee wel degelijk. Wat nu in PLoS ONE wordt beschreven is deze alternatieve methode, die de naam ID-PRIME (Interaction-Dependent PRobe Incorporation Mediated by Enzymes) heeft meegekregen. Er is octrooi op aangevraagd en verwacht wordt dat het zal uitgroeien tot een nuttig stuk gereedschap.

Thyagarajan heeft intussen de pech dat zijn onderzoek werd betaald met overheidsgeld, zodat hij nu het federale Office of Research Integrity op zijn nek heeft. Zijn baan als technisch expert bij een octrooibureau heeft hij moeten opgeven.

In een reactie houdt hij vol dat hij onschuldig is, dat BLINC bij hem wel degelijk werkte en dat iemand anders met zijn data moet hebben geknoeid om het op fraude te laten lijken. Maar of iemand hem gelooft?

bron: C&EN