De aanwezigheid van maagzweren is aan te tonen met een klein stukje gemodificeerd RNA dat oplicht als het er eentje tegenkomt. Hierdoor wordt de diagnose sneller en gemakkelijker voor de patiënt, stellen onderzoekers van de Universiteit van Zuid-Denemarken in het tijdschrift PLOS One.

Nu is het voor zo’n test nog nodig om een monster van het maagweefsel te nemen en op kweek te zetten. Dat is belastend voor de patiënt, die bovendien vrij lang moet wachten op de uitslag.

De Denen stellen nu voor om RNA-strengen in te brengen in de maag die complementair zijn aan het DNA van de bacterie Helicobacter pylori, die verantwoordelijk is voor maagzweren. RNA en DNA zullen dan hybridiseren en als het complementaire RNA goed ontworpen is, komt dan fluorescent licht vrij. Het is tegenwoordig mogelijk om medische apparaten te bouwen die dat licht kunnen meten.

Het probleem is dat RNA in de maag snel afgebroken wordt en dus niet werkt. De wetenschappers losten dit op door kleine fragmentjes (tien nucleosiden) van zogeheten ‘locked nucleic acids’ of LNA te gebruiken. Dit is een aanpassing van RNA waarbij een van de alcoholgroepen in een nucleoside intern gekoppeld zit aan de suikerring. Normaal gesproken is die alcoholgroep vrij en versnelt hij de afbraak van RNA. Doordat de groep nu vast zit aan de ring, is LNA stabieler dan een vergelijkbare RNA-streng.

Dit lijkt de weg in te leiden voor een gemakkelijke en betrouwbare methode om vroeg maagzweren aan te tonen. Zo ver is het echter nog niet: de tests tot nu toe hebben plaatsgevonden in weefsel dat in vivo omstandigheden alleen maar simuleert. Voor het op echte mensen getest kan worden, moet de veiligheid van de bestanddelen nog bepaald worden.

Bron: PLOS One