Ontstaan en toename van resistente microben mogelijk geholpen door verspreiding van resistentiegenen via (drink)water

DNA dat bacteriën resistent maakt tegen antibiotica komt steeds vaker voor als vervuiling in water. Dit hebben Amy Pruden en medewerkers aan de Colorado State University deze maand gerapporteerd in Environmental Science & Technology. De concentraties van antibiotica-resistentiegenen in waterbronnen in de staat Colorado, die worden beïnvloed door stedelijke of landbouwwerkzaamheden, lagen 100 tot 1000 keer hoger dan die in de relatief zuivere bronnen. De genen waren echter in alle waterbronnen aanwezig.

Prudens groep keek voor het onderzoek naar vier genen (tet(W), tet(O), sul(I) en sul(II)) die voor resistentie tegen de antibiotica tetracycline en sulfonamide zorgen. De onderzoekers namen sediment- en watermonsters uit een reeks van waterbronnen in noord-Colorado met variërende stedelijke of landbouwinvloed. De bemonsteringpunten varieerden van relatief zuiver rivierwater tot lagunes van melkproductiebedrijven en irrigatiesloten. Er werd ook gekeken naar water van drinkwaterbehandelingsinstallaties en afvalwater-recyclinginstallaties. Met behulp van DNA amplificatie detectieanalyses werd de distributie van de vier genen in deze monsters bepaald.

Het gevonden DNA zit waarschijnlijk in dode cellen, hoewel het ook mogelijk is dat het in het water buiten de cellen zit. Bacteriën delen vaak genen met elkaar. Gedeelde resistentiegenen kunnen blijven bestaan en zich verspreiden lang nadat het antibioticum zelf uit de omgeving is verdwenen.

De wetenschappers zullen nu verder gaan kijken welke andere resistentie genen in het milieu voorkomen, zoals die tegen vancomycine. Dit antibioticum wordt gezien als het meest krachtige op het moment. De onderzoekers willen ook de mogelijkheden onderzoeken om afvalwaterverwerking aan te passen om ook DNA te vernietigen.

bron: LiveScience