Modellen voor de verspreiding van gaswolken blijken gebaseerd op drijfzand. Hoe veel afstand moet je nu écht nemen van een ammoniaktrein?

De simulaties, waarmee wordt berekend wat de risico’s zijn bij het transport van gevaarlijke stoffen, zijn onvoldoende betrouwbaar. Dat concludeert de Adviesraad Gevaarlijke Stoffen (AGS) uit een vergelijkend onderzoek van verschillende rekenmodellen.

Het betekent dat sommige woonwijken of bedrijventerreinen mogelijk te dicht bij het spoor, de weg of het kanaal staan. Bij een ongeluk zouden dan meer slachtoffers kunnen vallen dan de overheid vooraf heeft ingecalculeerd. Omgekeerd kan het natuurlijk net zo goed dat de risico’s juist te hoog worden ingeschat.

Als testcase heeft de AGS het vervoer van ammoniak per spoor en per binnenvaartschip doorgerekend. De uitkomsten van zo’n ‘quantitative risk analysis’ (QRA) blijken zeer sterk afhankelijk van het gekozen computermodel. Het begint er al mee dat er geen consensus bestaat over de manier waarop een gaswolk zich verspreidt. Vaak is niet meer te achterhalen welke aannamen de maker van het model precies heeft gedaan. Bovendien vermoedt de AGS dat de berekeningen worden beïnvloed door slordigheidsfoutjes in de software.

De AGS is dan ook niet blij met het voornemen van de overheid om het gebruik van één bepaald rekenmodel bindend voor te schrijven. Dat model moet eerst grondig worden nagekeken, liefst voordat de hele ruimtelijke ordening rond projecten als de Betuweroute er op wordt gebaseerd.

bron: AGS