Al decennia geldt het dogma dat evolutie is gebaseerd op het proces van toevallige mutaties in willekeurige delen van het genoom. Die uitleg kan de prullenbak in, want het is te kort door de bocht, zeggen wetenschappers in Nature.

Onderzoekers van het Max Planck Institute for Biology (Tübinge) en de University of California (Davis) vonden dat DNA-mutaties in cruciale genen van de zandraket (Arabidopsis thaliana, een modelplant) minder vaak plaatsvinden dan in genen of genetische regio’s die minder belangrijk zijn. Deze observatie van mutation bias is op zich niet nieuw, maar is altijd verklaard door selectiedruk: de zogenoemde geconserveerde DNA-sequenties zijn juist zo goed geconserveerd tussen varianten en soorten omdat er een lage tolerantie voor mutaties is in deze cruciale regio’s, waar veranderingen snel resulteren in een evolutionair nadeel leidend tot dood of onvermogen tot efficiënte groei of voortplanting.