Darmbacteriën zetten de genetische expressie in de darmwand naar hun hand door een belangrijke transcriptiefactor te onderdrukken. Mogelijk heeft dit iets te maken met colitis en de ziekte van Crohn, schrijven John Rawls en collega’s van Duke University in het tijdschrift Genome Research.

Om eerlijk te zijn hebben ze nog niet onderzocht of het bij mensen zo werkt. Maar zowel zebravisjes als muizen hebben er last van. Bovendien is bekend dat de transcriptiefactor in kwestie, hepatocyte nuclear factor 4 alpha (Hnf4a) al heel vroeg in de evolutie van het dierenrijk is opgedoken en sindsdien vrijwel niet is veranderd. En het verband tussen Hnf4a en chronische menselijke darminfecties is door andere onderzoekers allang gelegd.

Het verband tussen Hnf4a en darmbacteriën is nieuw. Als je de darmwand van muizen mét darmflora vergelijkt met die van exemplaren die volledig steriel zijn gekweekt, dan zie je grote verschillen in genetische expressie. Met bacteriën er bij worden honderden genen onderdrukt, en de rode draad is dat het vooral genen zijn die door Hnf4a worden aangestuurd.

(De afbeelding laat een aantal van die darmwandcellen zien met Hrf4a als groene puntjes.)

Vertaal je het resulterende muizengenenpatroon naar mensengenen die er ongeveer mee overeenkomen, dan krijg je iets te zien dat verdacht veel lijkt op de genetische expressie van iemand met colitis. Het lijkt er op dat Hnf4a tegen dat soort aandoeningen beschermt, terwijl bacteriën juist gedijen bij een ontregeld metabolisme.

De volgende vraag is hoe die bacteriën het aanpakken. Dat is nog volkomen onduidelijk: plakken ze Hnf4a zelf aan of plakken ze de plekken op het DNA af waar Hnf4a hoort te landen? En hoe dan? Ook is nog niet duidelijk of het hele darmmicrobioom bijdraagt aan het effect of aleen een paar specifieke bacteriesoorten.

Maar duidelijk is nu al dat herstel van de werking van Hnf4a wel eens een goede manier zou kunnen zijn om darmaandoeningen tegen te gaan.

bron: Duke University