‘Teflonlaagje’ geeft natuurlijke afweer minder houvast

Antimicrobiële peptides uit de huid van kikkers overleven veel langer in de menselijke bloedsomloop wanneer je er op strategische plekken een paar fluoratomen in zet. De werking van die peptides tegen bepaalde bacteriën wordt er ook door verbeterd, zo stelde biochemicus E. Neil Marsh (University of Michigan) deze week tijdens een congres van de American Chemical Society.

De universiteit vat het in een persbericht samen als ‘kikker plus braadpan geeft beter antibioticum’.

Antimicrobiële peptides (AMP’s) worden door vrijwel alle dieren geproduceerd als eerstelijnsdefensie tegen binnendringende micro-organismen. Als sinds de jaren 80 wordt geprobeerd of je er antibiotica van kunt maken, maar tot nu toe met weinig succes: de AMP’s worden vrijwel meteen afgebroken door proteases, en als je de concentratie verhoogt krijg je toxische bijwerkingen doordat de AMP’s aan celmembranen blijven kleven.

Het idee van Marsh was nu om de AMP’s minder kleverig te maken. Hij liet zich daarbij inspireren door een Teflonpan. Die is bekleed met een laagje fluorhoudend polymeer dat chemisch zo goed als inert is, en nergens aan plakt.

Een gefluoreerd AMP blijkt het in een reageerbuis met gezuiverde proteases inderdaad tien uur uit te houden, terwijl ongefluorideerd AMP al na een half uur helemaal is afgebroken. Ook blijkt het gefluoreerde product even goed of zelfs beter te werken tegen bacteriën.

Of de gefluoreerde verbindingen ook minder toxisch voor de mens zijn, moet nog worden uitgezocht.

bron: University of Michigan