De planeet Mars beschikt over te weinig broeikasgas om er een tweede Aarde van te maken. In elk geval niet met de technologie waarover we nu beschikken, schrijven Bruce Jakosky en Christopher Edwards in Nature Astronomy.

Ze hebben het dan over terraforming, een oud sciencefiction-idee waarbij je het klimaat van Mars dusdanig verandert dat mensen er makkelijker kunnen kunnen overleven. Daartoe kun je denken aan verhoging van de atmosferische druk door de huidige atmosfeer aan te vullen met grote hoeveelheden gas. Welk gas maakt niet zoveel uit; zelfs als je een zuurstofmasker moet blijven dragen, ben je van de noodzaak van een drukpak af.

Nog aantrekkelijker is verhoging van de oppervlaktetemperatuur zodat er vloeibaar water kan bestaan in plaats van alleen maar ijs. En dat kun je bereiken door broeikaseffect op te wekken.

Jakosky en Edwards hebben nu een inventarisatie gemaakt van de hoeveelheid broeikasgas die op Mars valt te vinden. Dit op basis van wat we nu weten van de samenstelling van de planeet. Om precies te zijn gaat het om de hoeveelheid CO₂: water gaat pas meedoen als het warm genoeg om om te verdampen, en de hoeveelheden van andere gassen zoals CH₄ zijn waarschijnlijk te gering om zelfs maar in de berekening mee te nemen.

Het valt tegen. De atmosfeer bevat nu gemiddeld 6 mbar CO₂. Als al het bevroren CO₂ op de poolkappen verdampt, wordt dat misschien 12 mbar. In poreus gesteente aan het oppervlak zit mogelijk voldoende geadsorbeerd voor 40 mbar extra - maar krijg het er maar eens allemaal uit. In ijsclathraten onder de poolkappen zou in het beste geval voor 150 mbar aan CO₂ opgesloten kunnen zitten, maar dat is theorie - misschien zit er wel helemaal niets. Er is ook een theorie dat de CO₂, die vroeger in de atmosfeer moet hebben gezeten, grotendeels is opgeslagen in carbonaathoudend gesteente. Maar in de grondmonsters, die Marssondes tot nu toe hebben genomen, zaten zulke carbonaten niet.

De auteurs concluderen dat de ‘mobiliseerbare’ hoeveelheid CO₂ misschien nét goed is voor 20 mbar. Volgens Aardse klimaatmodellen kan het planeetoppervlak daarmee hooguit 10 K opwarmen. Voor stabiel vloeibaar water (dus niet alleen op piekmomenten) heb je 60 K nodig, en volgens diezelfde klimaatmodellen vraagt dat 1 bar CO₂.

En mochten daarvoor alsnog voldoende carbonaten aanwezig zijn (wat je niet kunt uitsluiten!) dan zitten ze zo diep dat je het gas er nooit uit gaat krijgen. Tenzij je de hele planeet omploegt of, zoals de auteurs suggereren, bombardeert met asteroïden.

Conclusie: terraforming, vergeet het maar. Tenzij onze nazaten met technologie komen waar we nu niet eens van durven dromen.

bron: Nature Astronomy