Magnetische vloeistof drijft cellen netjes in de rij

Losse menselijke cellen zijn te ordenen tot lange strengen van slechts één cel dik door ze te suspenderen in een ‘ferrofluid’ die je vervolgens onderwerpt aan een magnetisch veld. Amerikaanse onderzoekers melden deze toepassing van ‘moleculaire schaapshonden’ op de website van Nano Letters.

Aan de strengen heb je op zich niet veel. Maar de onderzoekers denken dat ze ze verder kunnen ordenen tot holle buisjes, die bruikbaar zijn als kunstmatige bloedvaten. En dat is een menselijk constructie-element waar de weefseltechnologie tot nu toe de grootste moeite mee heeft.

De ‘ferrofluid’ is een suspensie van ijzerhoudende, ferromagnetische nanodeeltjes. Bij een bepaalde deeltjesgrootte (in de praktijk 10-20 nm) gaat die zich in een magnetisch veld gedragen als een soort vloeibare magneet. Om te voorkomen dat het ijzer de cellen vergiftigt, coat je de deeltjes vooraf met runderserumalbumine-eiwit (BSA).

Suspendeer je cellen in de ferrofluid, dan gedragen die zich volgens de auteurs ‘als een niet-magnetische holte in een magnetisch veld’. Het gevolg is dat ze onderling dipool-dipoolinteracties gaan vertonen en zichzelf oplijnen. In die opstelling blijven ze vervolgens ook netjes aan elkaar plakken.

Het mooie is dat de nanodeeltjes zich niet echt hechten aan de cellen, en dat je ze na afloop heel gemakkelijk kunt wegspoelen. Uiteindelijk is deze manier om celstructuren te maken dus niet alleen effectief, maar ook simpel en goedkoop.

De onderzoekers hebben het uitgeprobeerd met endotheelcellen uit een navelstreng. Maar ze hebben de indruk dat het met elk celtype lukt.

bron: Case Western Reserve University