Vanuit Zwitserland wordt de uitvinding gemeld van een doorzichtige kunststof die je met UV-licht kunt ontdoen van krassen. In de toekomst kunnen mobieltjes daardoor langer meegaan, zo valt te lezen in Nature.

Het werkt met een ‘telechelisch’ oligomeer. Dat wil zeggen dat het bestaat uit korte ketens, in dit geval opgebouwd uit een mengsel van etheen en buteen, met aan elk uiteinde een functionele groep. Om precies te zijn 2,6-bis (1’methylbenzimidazolyl)pyridine, afgekort Mebip.

De eigenschappen van dit materiaal zijn niet om over naar huis te schrijven. Maar twee van die Mebips passen als ligand op een zink-ion. Voeg je dus Zn²⁺ aan het polymeer toe, dan functioneert elk ion als koppelstuk voor twee polymeerketens. Zo ontstaan dus ‘supramoleculaire’ ketens, die vele malen langer zijn. Op macroschaal levert dat een elastische, doorzichtige folie op die ruimschoots stevig genoeg is om er iets nuttigs van te maken.

Het leuke is nu dat het zink-Mebip-complex UV-licht vrij sterk absorbeert, en dat daarbij een groot deel van de lichtenergie blijkt te worden omgezet in warmte. En die warmte kan moeilijk weg. Zet je dus een geconcentreerde UV-bundel (328 nm is de ideale golflengte) op het materiaal, dan warmt het plaatselijk heel snel op tot zeker 220 graden Celsius.

Dat is voldoende om de bindingen tussen zink en Mebip te verbreken. En bij deze temperatuur is het ongekoppelde polymeer vloeibaar. Als er ter plekke een kras op het materiaal zit, dan loopt die dus gewoon vol.

Zodra het geheel weer afkoelt, volgen de Zn²⁺-Mebip-bindingen zich opnieuw en is het materaal weer net zo sterk als het van tevoren was. Alleen is het oppervlak weer volkomen glad.

Auteur Christoph Weder (Université de Fribourg) en zijn collega’s besluiten met de suggestie om een variant te omtwikkelen die alleen UV absorbeert op plekken waar het materiaal daadwerkelijk beschadigd is. As dat lukt heb je geen geconcentreerde UV-bundel meer nodig, en gaan de krassen ook weg als je het spul gewoon in de zon legt.

bron: naturenews