Spaanse onderzoekers hebben ‘stoplichtpeptides’ bedacht die onder invloed van zichtbaar licht de interactie tussen twee eiwitten al dan niet mogelijk maken. Om te beginnen levert het een nieuwe manier op om celkweekjes in een petrischaal te bestuderen. Maar wellicht kun je er ook huidziektes mee behandelen, meldt het Institute for Research in Biomedicine in Barcelona.

In een ‘Very Important Paper’ in Angewandte Chemie beschrijven Ernest Giralt en collega’s hun uitvinding. De peptides verhinderen een vorm van endocytose, het proces waarmee levende cellen voedingsstoffen door hun membraan sluizen. Maar dat doen ze alleen als ze op een bepaalde manier zijn gevouwen.

Die vorm nemen ze aan als je ze bestraalt met licht met een golflengte van 380 nm. Licht van 500 nm haalt ze weer uit de vouw, zodat ze hun werking verliezen en de endocytose niet meer verhinderen. Het klinkt simpel, maar de Spanjaarden zijn een jaar of vier bezig geweest om het aan de praat te krijgen.

Nu ze weten hoe het moet, werken ze aan een algemeen recept waarmee je ook inhibitoren kunt maken voor andere eiwit-eiwitinteracties

Zichtbaar licht dringt niet diep in weefsel door, vandaar dat de techniek vooral geschikt lijkt voor aandoeningen die dicht onder de oppervlakte zitten. Je zou dan kunnen denken aan medicijnen die alleen worden aangezet op de belichte plek.

Wat proefjes in vitro betreft, wordt onder meer gedacht aan ontwikkelingsbiologie. Endocytose is een belangrijke factor bij de ‘vormgeving’ van meercellige organismen, en als je ze met peptides bewerkt en selectief belicht zou je de vorm dus moeten kunnen sturen.

bron: IRB Barcelona