Amyloïdevezels met kunststofcoating als basis voor elektronica

Een combinatie van eiwitvezels en een geleidend polymeer assembleert zichzelf tot 10 nanometer dunne elektriciteitsdraadjes die je kunt verwerken in ‘organische’ chips. Je kunt er zelfs transistoren van maken, zo meldt Mahiar Hamedi in het proefschrift dat hij afgelopen vrijdag met succes verdedigde aan de universiteit van Linköping (Zweden).

Anderhalf jaar geleden haalde Hamedi al de voorpagina’s met een methode om elektronica in te weven in textiel. Zijn nieuwe uitvinding is eigenlijk net zoiets, alleen zijn de draadjes dit keer een factor 1000 dunner.

Als eiwit gebruikt Hamedi natuurlijke amyloïdevezels, van het soort dat ook de ziekte van Alzheimer schijnt te veroorzaken. Het polymeer is poly(4-(2,3-dihydrothieno [3,4-b]-[1,4]dioxin-2-yl-methoxy)-1-butaansulfonzuur, beter bekend als PEDOT-S. Los je beide ingrediënten op in water, dan blijkt het polymeer binnen een paar minuten een dun laagje om het eiwit te vormen.

Door het eiwit van tevoren chemisch te modificeren kun je ook in één keer een elektronisch nanocircuit maken in elke gewenste vorm.

bron: Vetenskapsrådet