Om zonne-energie en CO2 efficiënt om te zetten in zuurstof en suikers moet je alle voor de Calvincyclus benodigde enzymen opsluiten in schuim, geproduceerd door een subtropische kikkersoort. Dat stellen onderzoekers van de universiteit van Cincinnati op de website van Nano Letters.

Het schuim bestaat uit een eiwit genaamd ranaspumine-2, wat uiteraard potjeslatijn is voor kikkerschuimine. Het wordt geproduceerd door de Túngara-kikker (Engystomops pustulosus), een soort uit Midden-Amerika die er haar eitjes en pasgeboren dikkopjes mee beschermt tegen de boze buitenwereld.

De onderzoekers claimen dat zulk schuim stevig genoeg is om diverse enzymen bij elkaar te houden die je samen aan suikerproductie wilt laten werken, terwijl het luchtig genoeg is om zonlicht en gassen vrijwel ongehinderd door te laten.

Ze denken dat zo’n kunstmatig fotosyntheseproces efficiënter moet kunnen zijn dan het natuurlijke proces in een plant of micro-organisme, omdat er geen energie wordt verspild aan andere levensfuncties. Bovendien kun je de enzymen zó kiezen dat ze bestand zijn tegen abnormaal hoge CO₂-concentraties, zodat je ze bijvoorbeeld met rookgassen uit een energiecentrale zou kunnen voeden.

bron: University of Cincinnati