Eén beroep, twee verschillende werkplekken: procestechnologen Ria Bos, werkzaam bij Teijin Aramid in Delfzijl, en Jacob Brouwer, van Synamic in Leeuwarden, vertellen wat hun vak inhoudt en hoe zij erin terecht zijn gekomen.
Wat doe je als procestechnoloog?
Ria Bos (R.B.): ‘Voor een fabriek die monomeer voor Twaron-vezel maakt, ben ik verantwoordelijk voor de technologische performance van de plant op het vlak van QHSE (Quality, Health, Safety, Environment, red.), stabiliteit en kosten. Samen met de productie stel ik de operating window vast, voer ik veiligheidstudies uit en doe ik aanbevelingen om problemen op te lossen of de chemische en fysische processen te optimaliseren.’
Jacob Brouwer (J.B.): ‘Mijn werk bij Synamic is heel divers. Ik ontwikkel concepten voor nieuwe en bestaande bedrijfsprocessen in de levensmiddelenindustrie. Ook bij de fases daarna, vanaf concept design tot en met het start-up-management, blijf ik nauw betrokken. Verder verricht ik als consultant voor klanten allerhande procesonderzoek.’
Hoe ben je procestechnoloog geworden?
R.B.: ‘Aanvankelijk begon ik aan de Hanzehogeschool in Groningen een studie chemie. Maar de labomgeving benauwde mij. Na een halfjaar stapte ik over naar chemische technologie.’
J.B.: ‘Ik heb de opleiding levensmiddelentechnologie gedaan en daarna in Wageningen een master food quality and management. Na enkele andere functies ben ik als lijntechnoloog bij FrieslandCampina begonnen met problemen oplossen in het proces, procesoptimalisatie en proefproducties begeleiden.’
Hoe ben je bij je huidige werkgever terechtgekomen?
R.B.: ‘Voor mijn opleiding heb ik stages gedaan bij energieadviesbureau Kema en bij Teijin Aramid. Na mijn afstuderen ben ik bij Kema gestart. Ik dacht me breder te kunnen ontwikkelen in de advisering. Maar ik miste zichtbaar resultaat van mijn advieswerk en een eigen proces. Dus was ik blij toen Teijin weer contact opnam.’
J.B.: ‘Na ruim vijf jaar als procestechnoloog zocht ik meer diepgang. Door mijn verantwoordelijkheid voor de hele fabriek ontbrak daar eigenlijk de tijd voor. Toen heb ik mijn baan opgezegd. Vrij snel daarna benaderde een van de oprichters van Synamic mij.’
Wat maakt dat je dit werk graag doet?
R.B.: ‘Ik voel me vaak de spin in het web in de dagelijkse operatie van de fabriek.’
J.B.: ‘Ik vind het fijn om problemen voor mensen op te lossen. In mijn huidige werk vind ik de afwisseling mooi, zowel in de verschillende rollen als in de verscheidenheid van productieprocessen die ik in onze projecten tegenkom.’
Aan welke delen van je opleiding heb je het meest?
R.B.: ‘Om in dit vak te starten, heb je de opleiding en de basisvakken natuurlijk nodig. Maar eenmaal aan het werk, komt het veel meer aan op probleemoplossend vermogen, snel analyseren en vooral communicatie. Alleen inhoudelijke kennis brengt je niet ver.’
J.B.: ‘De opleiding was vooral theoretisch. Dit werk leer je door het te doen. Door mijn ervaring kan ik nu veel sneller een proces ontwerpen of verbeteren. Ik zie processen als het ware voor me. Al reken ik ze natuurlijk nog wel even na.’
Wat doe je over tien jaar?
R.B.: ‘Ik ben nog niet uitgeleerd. Ik wil nog verder specialiseren en leren over bedrijfskunde. Op dit moment volg ik in Twente de master chemical process technology in deeltijd. Studeren naast het werk is pittig, maar doordat ik het geleerde meteen kan toepassen, is het een interessante combinatie.’
J.B.: ‘Ik denk dat er op het gebied van efficiënte reiniging in de procestechnologie nog een wereld te winnen is. Daar wil ik me verder in specialiseren. Hoe dat er precies uit gaat zien, weet ik nog niet.’
Ria Bos (27), process engineer bij Teijin Aramid in Delfzijl, werkt bijna 4 jaar in deze functie.
Wat wilde je als kind worden?
‘Dat wist ik nooit. Ik ben nogal van de reële doelen. Als ik iets niet zeker weet, zal ik er ook niks over zeggen.’
Wat deed je met je eerste maandsalaris?
‘Autorijlessen nemen. Want het geld van de bijbanen tijdens de studie ging altijd op aan studeren en andere leuke dingen.’
Wat was je meest aparte bijbaan?
‘Late diensten bij McDonald’s. Daar zijn eens twee collega’s opgepakt omdat ze een overval beraamden. Die dingen gebeurden niet in de bakkerswinkel in het dorp of op het akkerbouwbedrijf van mijn ouders.’
Met wie zou je weleens 24 uur opgesloten willen zitten?
‘Dat vind ik typisch zo’n creatieve vraag waar een procestechnoloog niet direct een antwoord op heeft.’
Welk ander werk zou je nog weleens een dagje willen doen?
‘Ik zou op een andere manier mensen willen helpen, als chirurg. Dat lijkt me een dankbaar beroep met concreet zichtbare doelen en resultaten. De chemische industrie is voor de buitenwereld vaak een black box. Daardoor kan ik de passie voor mijn werk soms moeilijk uitleggen aan mijn omgeving.’
Jacob Brouwer (38), senior procestechnoloog bij projectmanagementbureau Synamic in Leeuwarden, werkt ruim 5 jaar in deze functie.
Wat wilde je als kind worden?
‘Dat wist ik nooit. Wel had ik al jong baantjes om school en studie te bekostigen. Op mijn zestiende heb ik bij de marechaussee gesolliciteerd. Maar ik was te jong en kwam niet door de test. Via een kennis die levensmiddelentechnologie studeerde werd mijn interesse voor dit vak gewekt.’
Wat deed je met je eerste maandsalaris?
‘Kort nadat ik begon met werken kochten we ons eerste huis. Daar zal het wel in gegaan zijn.’
Wat was je meest aparte bijbaan?
‘Tijdens mijn studie werkte ik als taxichauffeur. Op de taxi maak je aparte dingen mee. Van bedreigingen tot indrukwekkende levensverhalen van passagiers.’
Met wie zou je weleens 24 uur opgesloten willen zitten?
‘Met een politicus die mij kan uitleggen hoe politieke processen werken. Want daar snap ik niks van. Beleid komt op mij over als kortzichtig. Als procestechnoloog ben ik gewend om rekening te houden met consequenties op langere termijn of verderop in het proces.’
Welk ander werk zou je nog weleens een dagje willen doen?
‘Ik vind het fijn om mensen te helpen, problemen op te lossen en ik stel me zo voor dat werken in de zorg me veel voldoening kan geven. Mensen helpen die klem zitten, hun problemen helpen analyseren. Dat klinkt bijna als psychologie! Daar heb ik nou nog nooit iets mee gedaan.’
Nog geen opmerkingen