De driedubbele DNA-spiraal bestaat. En we weten nu ook hoe hij er uit ziet, dankzij een combinatie van ion-mobility massaspectrometrie en computersimulaties. Spaanse onderzoekers publiceerden de plaatjes zojuist in JACS.

Dat zulke spiralen bestaan is op zich geen nieuws. Ooit dacht de wetenschap zelfs dat álle DNA op die manier was opgebouwd. Zoals bekend moest die onder meer door Linus Pauling geformuleerde hypothese in 1953 plaatsmaken voor de dubbele helix van Watson en Crick.

Maar later werd duidelijk dat zich in heel bepaalde gevallen wel degelijk een derde DNA-keten in zo’n dubbele spiraal kan wurmen. Hierdoor kunnen de genen ter plekke niet meer worden afgelezen. Er worden al pogingen gedaan om dit natuurverschijnsel te benutten voor een vorm van gentherapie, of liever ‘antigentherapie’.

Probleem daarbij was tot nu toe echter dat de structuur van zo’n driedubbele helix in oplossing niet was te achterhalen. De Spanjaarden onder leiding van Modesto Orozco (IRB Barcelona) hebben nu echter aangetoond dat die structuur hetzelfde blijft wanneer je het oplosmiddel weglaat. En in de gasfase blijk je hem wél te kunnen bepalen.

Het betekent tevens dat de rol van het oplosmiddel bij het stabiliseren van DNA-structuren tot nu toe zwaar lijkt te zijn overschat, maar dit terzijde.

bron: IRB Barcelona