Goedkope detector voor bodemverontreiniging

De aanwezigheid van uranylionen (UO₂²⁺) is selectief aan te tonen met een zorgvuldig uitgekozen DNA-fragment. Dat schrijven onderzoekers van de University of Illinois at Urbana-Champaign in een publicatie op de website van PNAS. Ze denken zo een wegwerpsensor te kunnen maken die net zo gevoelig is als dure meetinstrumenten.

Uranyl is een veel voorkomende vorm van uranium, die relatief goed in water oplost en zeer toxisch is voor de mens.

Auteur Yi Lu maakt gebruik van enkelstrengs ‘katalytisch’ DNA dat zichzelf kan vouwen, min of meer als een eiwit. De sequentie is zo gekozen dat er een uitsparing in ontstaat, waar precies een uranylion in past. Door het invangen van zo’n ion wordt het DNA in tweeën geknipt. Daarbij komt een fluorofoor vrij, dat de fluorescentie van de oplossing sterk doet toenemen. Bij het prototype van de sensor bleek de detectiegrens op 11 ppt te liggen.

De juiste sequentie heeft Lu gevonden via een combinatorieel proces. Met andere woorden: net zo lang proberen tot je iets hebt dat het doet. Zeven jaar geleden wist dezelfde groep al een soortgelijke sensor te maken die lood detecteert. Uiteindelijk wil Lu een wegwerp-sensorarray produceren waarmee je een bodemmonster op alle mogelijke metaalionen kunt screenen.

bron: University of Illinois