Canadese onderzoekers hebben van DNA een peulvruchtachtige structuur gemaakt waarin nanogoudbolletjes kunnen worden opgesloten. Voeg je specifieke complementaire DNA-sequenties toe, dan wordt de structuur opengebroken en komen de gouddeeltjes vrij, zo schrijven Hanadi Sleiman en collega’s (McGill University, Montréal) op de website van Nature Chemistry.

Het is lang niet het eerste voorbeeld van ‘DNA-origami’. Maar het is wél nieuw dat het lukt om er andere deeltjes in te verpakken, die er daarna ook weer gemakkelijk uit zijn te krijgen.

De onderzoekers stellen voor om dergelijke structuren te gebruiken als verpakking voor geneesmiddelen, die pas worden losgelaten wanneer ze de juiste bestemming hebben bereikt. Dat zou dan bijvoorbeeld kunnen gebeuren door contact met een eiwit dat specifiek door kankercellen wordt aangemaakt.

Zoals gebruikelijk zijn de sequenties van de DNA-ketens zo gekozen dat ze zichzelf assembleren tot een structuur met 3 parallelle dubbele strengen met hier en daar een dwarsstukje. De korfjes waar de gouddeeltjes in passen zijn aanwezig in 2 verschillende maten (7 en 14 nm) die elkaar afwisselen. Volgens Sleiman worden die deeltjes vanzelf ingebouwd in een korfje van de juiste grootte.

Een filmpje maakt enigszins duidelijk hoe het werkt:

bron: McGill University, Chemistry World