Monteer ionkanalen uit algen in je hartspiercellen en je kunt voortaan een lampje gebruiken als defibrillator. De praktische uitvoerbaarheid valt nog een beetje tegen maar de proof of concept is geleverd, stellen Leidse onderzoekers in het tijdschrift Cardiovascular Research.

De ionkanalen in kwestie zijn zogeheten kanaalrhodopsines. Onder invloed van licht gaan ze open en laten dan calciumionen door. Mensen hebben zulke lichtgevoelige kanalen (waarschijnlijk) niet maar voor groene algen zijn ze essentieel, als onderdeel van een systeem dat zorgt voor optimale oriëntatie op het invallende zonlicht.

LUMC-onderzoekers onder leiding van Daniël Pijnappels hebben nu menselijke hartspiercellen voorzien van een algengen dat codeert voor zo’n kanaalrhodopsine. Dat gebeurde met behulp van een lentivirus als drager; een vorm van gentherapie dus.

Inderdaad bleken de gewenste ionkanalen zich dan te vormen in de celwanden. En schijn je er op met een blauw led-lampje, dan gaan die kanalen inderdaad open en laten calciumionen door.

Het effect hiervan komt overeen met dat van een elektrische schok uit een defibrillator. In vitro blijkt belichten gedurende een halve seconde voldoende om een verstoord hartritme te resetten. Het grote voordeel zou moeten zijn dat het op celniveau werkt, ent heel wat minder pijn zou moeten doen dan een zwaar overgedimensioneerde opdonder uit zo’n defibrillator.

Het zal intussen nog wel een tijdje duren voordat je deze ‘biologische defibrillatie’, zoals Pijnappels het zelf noemt, veilig kunt inbouwen in een levende hartpatiënt.

bron: LUMC