Dispergeermiddelen injecteren in een onderzees olielek, werkt het beste in ondiep water. Bij de ramp met het olieplatform Deepwater Horizon in de Golf van Mexico was het zinloos, zo wordt bevestigd door wateranalyses die recent door eigenaar BP zijn vrijgegeven.

Mogelijk maakte de actie de problemen alleen maar erger omdat het gebruikte dispergeermiddel, Corexit 9500, de groei remde van de bacteriën die geacht werden de olie af te breken.

Het idee achter die dispergeermiddelen is dat ze de olie opbreken tot kleine druppeltjes, die zich verspreiden in het water en relatief snel biologisch worden afgebroken. Toen een ‘blow-out’ tijdens een proefboring in 1.522 meter diep water het Deepwater Horizon-platform verwoestte, was de eerste reactie van BP om fabrikant Nalco af te helpen van zijn complete Corexit 9500-voorraad. In totaal is 3.000 ton Corexit in de weglekkende olie geïnjecteerd, totdat het na 87 dagen lukte het lek te dichten.

Metingen wezen uit dat de olie zich verspreidde als een pluim van kleine druppeltjes, dus het leek er op dat het werkte. Maar Claire Paris en collega’s van de University of Miami hadden hun twijfels. Hun computersimulaties lieten zien dat die druppeltjes helemaal vanzelf ontstaan als er voldoende druk achter het olielek zit en je veel turbulentie in het water krijgt. Laboratoriumexperimenten leken dat te bevestigen.

En nu BP een uitgebreid pakket Gulf Science Data heeft vrijgegeven, met chemische analyses van grote aantallen zeewatermonsters die indertijd zijn genomen op verschillende dieptes rondom het lek, worden de twijfels bewaarheid. Een publicatie in Frontiers in Marine Science laat zien dat de olidruppels, en de polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s) daarin, netjes terecht kwamen op de plekken die werden voorspeld door de simulaties.

En in die simulaties zat géén Corexit verwerkt. Het effect van het dispergeermiddel was dus kennelijk nogal gering - misschien werkte het wel, maar andere effecten overheersten.

Eventuele negatieve effecten van Corexit zijn achteraf moeilijk te kwantificeren. Maar het lijkt verstandig om twee keer na te denken eer je het spul gebruikt - daar schijnen trouwens méér argumenten voor te zijn.

bron: University of Miami