Chemokuren krijgen minder bijwerkingen als je ze pas gebruiksklaar maakt na aankomst in de tumor. Kwestie van eerst een katalysator implanteren, suggereren Schotse wetenschappers in Nature Communications.

Om precies te zijn denken ze aan een heterogene katalysator, dus een metaal waarvan het oppervlak de gewenste reactie op gang brengt. Het zou wel eens de eerste keer in de geschiednis van de geneeskunde kunnen zijn dat iemand dát voorstelt.

De onderzoekers uit Edinburgh hebben het geprobeerd met een kunsthars die palladium-nanodeeltjes bevatte. Als chemo namen ze het veelgebruikte 5-fluoruracil (5FU). Dat maakten ze onwerkzaam door het om te zetten in 5-fluor-1-propargyluracil. Palladium blijkt in staat om deze ‘prodrug’ weer te dealkyleren, zodat je je oorspronkelijke 5FU terugkrijgt.

De Schotten hebben het uitgeprobeerd op kankercellen in een petrischaaltje en op zebravis-embryo’s. Ze concluderen dat de prodrug en de palladiumhoudende hars inderdaad geen van beiden toxisch zijn, maar dat de combinatie wél effect heeft - dat moet dus wel aan de vorming van 5FU liggen

Het slechte nieuws is dat het nog vele jaren kan duren eer de techniek rijp is om op mensen te worden uitgeprobeerd.

bron: University of Edinburgh