Net als DNA kan ook RNA een dubbele spiraal vormen. Dat was in 1961 al voorspeld maar het keiharde bewijs is nu pas geleverd, melden onderzoekers van McGill University in Canada.

Die RNA-helix zit dan wel heel anders in elkaar dan een DNA-spiraal. Beide strengen zijn identiek (ze bestaan geheel uit A-bouwstenen, dus adenines) en ze lopen parallel, dus met beide 3’-uiteinden naast elkaar. Zoals bekend zijn ze bij DNA complementair (dus A tegenover T en C tegenover G), en liggen ze bovendien antiparallel.

Normaal gesproken is RNA altijd enkelstrengs. Het idee dat het onder bijzondere condities wel degelijk een dubbele spiraal kan vormen, schijnt voor het eerst te zijn geopperd door onderzoeker Alexander Rich, in samenspraak met Francis Crick en James Watson die eerder de DNA-spiraal hadden ontsluierd. Zij dachten zoiets te zien aan röntgendiffractie-opnames maar konden er niet de vinger op leggen.

In Angewandte Chemie werd nu onlangs gemeld dat het daadwerkelijk is gelukt om korte stukjes poly(rA), dus RNA dat geheel bestaat uit adenines, te laten uitkristalliseren en de structuur te bepalen met röntgenkristallografie, gevoed door synchrotronstraling. Het kristal bleek inderdaad uit parallelle dubbele spiraaltjes te bestaan.

De kans is reëel dat zulke dubbele RNA-spiralen ook in de natuur voorkomen. Aan messenger-RNA, dat stukjes genetische code overbrengt van het DNA naar de eiwitsynthese, pleegt een ‘staart’ van alanines te zitten. Als de concentratie hoog genoeg wordt, ligt het voor de hand dat die staarten aan elkaar gaan klitten. Maar hoe belangrijk dat effect in werkelijkheid is, weet nog niemand.

bron: Canadian Light Source