In de VS is een molecuul ontwikkeld dat chloride-ionen uit een oplossing vist, en ze weer loslaat zodra je er UV-licht op zet. Veelbelovend voor milieutoepassingen én als geneesmiddel, zo schrijven Amar Flood en Yuran Hua (Indiana University) in JACS.

Vervelend is wel dat het molecuul alleen in bepaalde organische mediaoplost en niet in water. Maar dat probleempje denken de bedenkers nog wel te kunnen oplossen.

Het molecuul wordt omschreven als een chiraal aryl-triazol foldameer met twee azobenzeen-eindgroepen. Het is vrij klein en redelijk gemakkelijk in grote hoeveelheden te synthetiseren.

Onder zichtbaar licht vouwt het zich op in een spiraalvorm, en laat darbij een gat open waar Cl- precies mooi in past. Onder UV-licht (365 nm) absorberen de azobenzeengroepen energie. Er treedt foto-isomerisatie op van de trans- naar de cis-vorm, wat het hele complex destabiliseert. Gevolg: de chloride-ionen komen weer los.

Dat het echt zo werkt, hebben de onderzoekers kunnen aantonen door de geleidbaarheid van de oplossing te meten. Die blijkt inderdaad heel sterk afhankelijk van het type lamp dat er boven hangt.

Flood en Yua denken op termijn wel vergelijkbare foldameren te kunnen ontwikkelen die wél in water oplossen. Die zou je bijvoorbeeld kunnen gebruiken om giftige, negatief geladen ionen uit afvalwater te halen.

Als het ook nog lukt om de foldameren zelf non-toxisch te maken, zou je er wellicht mensen met taaislijmziekte (cystic fibrosis) mee kunnen helpen. Die heben nmamelik een probleem met chloride-ioenn die zich buiten bepaalde cellen ophopen.

bron: Indiana University