De chlamydiabacterie produceert een eiwit dat er zo raar uitziet dat er zeker iets mee moet zijn te doen. Al heeft de wetenschap nog geen flauw idee wát, zo valt op te maken uit een publicatie in het Journal of Biological Chemistry.

Een persbericht van de University of Texas vergelijkt het Pgp3-eiwit van Chlamydia trachomatis met een Eiffeltoren onder de proteïnen. Volgens dienstdoend röntgenkristallografist John Hart zit er een vreemde cocktail in verwerkt van structuurmotieven die je eerder in virale eiwitten verwacht.

De auteurs hopen dat het onderzoek, dat al 4 jaar loopt, nieuw licht werpt op de functie van Pgp3. Vermoed wordt dat dit eiwit de bacterie helpt bij het binnendringen van cellen en het afweren van het immuunsysteem, maar tot nu toe weet niemand er het fijne van. Nu bekend is hoe de structuurelementen er uit zien, kan men tenminste uitproberen wat voor interacties met hun omfgeving ze zouden kunnen vertonen.

De aparte vormbiedt ook aangrijpingspunten voor nieuwe diagnostische tests waarmee chlamydia, een van de meest voorkomende geslachtsziektes, gemakkelijker kan worden opgespoord. Bij vrouwen kan chlamydia op de lange termijn leiden tot onvruchtbaarheid, maar voor die tijd zijn er vaak geen symptomen en komen dagers dus ook niet op het diee om zich te laten testen.

Pgp3 zou tevens een interessant antigen kunnen zijn als basis voor een vaccin, mits het eiwit stevig genoeg aan de bacterie vastzit om het immuunsysteem er naartoe te kunnen lokken.

bron: University of Texas