Eind november maakte de Chinese overheid al bekend dat het haar voedselzekerheid wil vergroten en de afhankelijkheid van het buitenland voor voedsel wil verminderen. China wil dit onder meer doen door soepeler om te gaan met genetisch gemodificeerde gewassen. Eind januari werd dit nog iets concreter toen China een set regels aankondigde die snellere markttoelating mogelijk maken van gewassen die genetisch zijn gemodificeerd met precisietechnieken als CRISPR-Cas.

In tegenstelling tot wat veelal wordt gedacht, golden in China tot voor kort vrij strikte regels voor genetische modificatie van gewassen. Het verbouwen van genetisch gemodificeerde soja en maïs is er bijvoorbeeld niet toegestaan. De Chinese overheid meent inmiddels echter dat de eigen voedselzekerheid alleen kan worden gewaarborgd als ze moderne plantenveredelingstechnieken gaat inzetten.

Daarbij maakt China onderscheid tussen het inbouwen van een gen van een andere soort, of het aanpassen van bestaande genen met preciesietechnieken als CRISPR-Cas. Die laatste methode ziet het land als minder riskant en daarvoor gaan dus soepeler regels gelden. Een concreet voorbeeld betreft het vergemakkelijken van gebruik van een reeds bekende en goedgekeurde genetische aanpassing: die mag onder de nieuwe wetgeving worden gebruikt in een ander gewas na één jaar van tests.

China sluit met de nieuwe wetgeving aan bij die van veel andere landen, waaronder de VS, Australië, Rusland en Japan. De EU blijft de uitzondering: het Europees Hof van Justitie besloot in 2018 dat precisieveredeling met CRISPR-Cas onder de GMO-wetgeving moet blijven vallen en niet onder de minder strenge wetgeving voor klassieke veredeling. Dit veel bekritiseerde standpunt maakte de EU tot het braafste jongetje van de klas en zet met name de innovatieve Nederlandse en Vlaamse landbouwsector wereldwijd op achterstand. De EU erkent inmiddels zelf ook dat de wetgeving niet langer voldoet, getuige een studie in april vorig jaar. Brancheorganisatie HollandBIO schreef er destijds een analyse over.