Een verre chemische verwant van mosterdgas kan muizen met alzheimer grotendeels afhelpen van de eiwitplaques in hun hersenen. Het is de moeite waard om het ook bij mensen uit te proberen, stellen onderzoekers uit Florida.

De stof in kwestie is bis-chloorethylnitroso-ureum, beter bekend als carmustine. Het heeft met mosterdgas de gechloreerde uiteinden gemeen. Carmustine wordt vrij veel gebruikt als chemotherapie, onder meer tegen hersentumoren.

De waarneming dat mensen in verpleeghuizen zelden tegelijk kanker en alzheimer krijgen bracht Madepalli Lakshmana en collega’s van het Torrey Pines Institute for Molecular Studies op het idee dat chemotherapie wellicht ook zou helpen tegen eiwitplaques. Ze probeerden dus diverse in de VS goedgekeurde chemokuren uit op celkweekjes die amyloïde-precursoreiwit produceerden, en keken of het ontstaan van amyloïdeplaques uit dat precursoreiwit werd afgeremd.

Carmustine gaf het beste resultaat: de omzetting ging 60 procent langzamer. En toen ze vervolgens alzheimer-muismodellen een paar maanden behandelden met carmustine, bleek de hoeveelheid plaques in hun hersenen spectaculair omlaag te gaan, zo valt te lezen in BMC Medicine.

Of het ook bij mensen zo werkt is de vraag. Temeer omdat het precieze verband tussen eiwitplaques en alzheimer nog steeds niet duidelijk is. Dat die ziekte echt overgaat wanneer je alleen maar de plaques verwijdert, staat nog lang niet vast.

Maar Lakshmana wijst er wel op dat je het zonder al te grote veiligheidsrisico’s zou kunnen uitproberen. De dosis die hij aan zijn muizen gaf is omgerekend namelijk heel bescheiden; in chemokuren tegen sommige hersentumoren zit veel meer carmustine.

bron: BioMed Central