Axel Berg zag na zijn promotie geen reële mogelijkheden om verder te gaan in het wetenschappelijk onderzoek. In zijn huidige baan bij SARA heeft nog bijna dagelijks met de wetenschap te maken.

Na zijn studie Moleculaire Wetenschappen aan de Wageningen Universiteit promoveerde Axel Berg (38) bij de vakgroep Biochemie in Wageningen op de 3D-structuren van eiwitten in relatie tot de functie van die eiwitten. Met behulp van Hoge Resolutie NMR en moleculaire dynamica bepaalde hij de 3-dimensionale moleculaire eiwitstructuur van stukjes van enzymcomplexen uit de citroenzuurcyclus. Daarnaast onderzocht hij wat de relatie is tussen de eiwitstructuur en de functie en specificiteit van het eiwit.

Dienstplicht

Axel kijkt met plezier terug op wat hij ‘een goede leerschool’ noemt. “Tijdens je promotie komt het vooral aan op zelfstandig werken, doorzettingsvermogen en liefde voor het wetenschappelijk onderzoek. De motivatie om door te gaan, ook als het tegenzit, moet je voornamelijk uit jezelf halen. Toen ik aan mijn promotieonderzoek begon, had ik een sterke drang om te laten zien dat ik het kon. Na afloop kijk ik dan ook tevreden terug.”

Na zijn promotieonderzoek vond Axel een plek om zijn vervangende dienstplicht te vervullen, bij de ‘Metallo Protein Research Group’ van prof. Canters die deel uitmaakt van de Gorlaeus Laboratoria van de Universiteit Leiden. Met behulp van NMR verrichtte hij twaalf maanden onderzoek naar de structuren van paramagnetische eiwitten. Toen de dienstplicht erop zat, belandde hij op een kruispunt in zijn leven. “Ik wilde graag verder in de wetenschap, maar ten koste van wat? In Nederland maakte ik op dat moment weinig kans op een vaste plek in het onderzoek. Een post-doc periode in het buitenland was daarvoor noodzakelijk, maar wat zouden mijn kansen zijn bij terugkeer? De universiteiten zaten behoorlijk verstopt en de leeftijd van de zittende generatie onderzoekers gaf weinig hoop op een snelle ommekeer. Alleen als je over uitzonderlijk veel talent of uitzonderlijk goede relaties beschikte, maakte je een reële kans. Het onzekere toekomstperspectief en het feit dat ik samenwoonde, deed me afzien van een buitenlands ‘avontuur’. En dus impliciet van een carrière in de wetenschap.”

Sara

Een advertentie zette Axel op het spoor van SARA, een nationaal centrum voor reken- en netwerkdiensten dat zich toelegt op high performance computing, high performance networking en infrastructuurdiensten. SARA kende ik alleen via een collega-promovendi en één telefoontje met hem was genoeg om mij enthousiast te krijgen. In de zeven jaar dat ik hier werk, heb ik geen moment spijt gehad. Met mijn chemisch-wetenschappelijke achtergrond was ik al vrij snel van waarde tussen de computer- en informaticaspecialisten. SARA host de nationale supercomputer en stelt die beschikbaar voor wetenschappelijk onderzoek. Veel gebruikers komen uit de natuurwetenschappelijke hoek en voor die gebruikers kon ik me al snel ontwikkelen tot een interface tot de specialisten bij SARA. Dankzij mijn achtergrond kan ik me goed verplaatsen in hun wensen en met hen praten over hun onderzoek. Bovendien is het nuttig dat ik weet hoe de wetenschappelijke wereld in elkaar zit. En het is leuk dat ik op deze manier toch nauw betrokken blijf bij het wetenschappelijk onderzoek.”

Cave

Toch was het vooral de kennis van de visualisatie van eiwitten die hem bij SARA deed belanden. “SARA was in die tijd bezig met het inrichten van een VR-omgeving, ‘de CAVE™’, waarmee een ruimtelijke projectie mogelijk is van wetenschappelijke data. Juist voor de visualisatie van eiwitten verwachtte men veel van deze faciliteit. Die verwachtingen zijn nooit helemaal ingelost, maar met de inzet van de CAVE voor het projecteren van genomicsdata heeft SARA nog steeds een belangrijke positie in 3D-visua-lisatie van data.”

Een paar jaar geleden werd Axel hoofd van de afdeling High-Performance Computing en is verantwoordelijk voor alles wat met de supercomputers te maken heeft; waaronder dataopslag en grid-computing: de koppeling en het delen van resources via netwerken. Zijn contacten met de wetenschappelijke wereld liggen nu vooral op het tactische en strategische vlak. En ook hier merkt hij dat zijn chemisch-wetenschappelijke achtergrond van grote waarde is. “Misschien niet op het inhoudelijke vlak, maar wel vanwege de logische manier van denken en het snel verkrijgen van inzicht en overzicht. Bovendien is het heel verfrissend om te werken buiten je eigen specialisatie. Juist met die frisse blik kun je voor anderen van grote waarde zijn.