De 10-jarige Clara Lazen heeft een functionele groep bedacht die wèl plausibel is maar nog nooit in de literatuur is beschreven. Haar ‘tetranitratoxykoolstof’ heeft mogelijk potentie als energie-opslag, zo suggereren berekeningen die zojuist zijn verschenen in Computational and Theoretical Chemistry.

Onbekend is of Lazen hiermee een record heeft gevestigd als jongste co-auteur die ooit een officiële wetenschappelijke publicatie heeft gescoord, maar het zou best kunnen.

Nitratoxykoolstof (C_n(CO₃N)_2n+2 , met n = 0 of hoger) ontstond toen meester Kenneth Boehr de vijfde klas van de Montessorischool in Kansas City, Missouri, liet spelen met plastic molecuulbouwdozen. Lazens creatie (tetranitratoxykoolstof, dus met n = 1) bleek niet alleen decoratief, maar ook totaal afwijkend van wat Boehr ooit in zijn scheikundeboek had zien langskomen.

Boehr nam een foto met zijn mobieltje en mailde die naar zijn oude vriend prof. Robert Zoellner, die computationele chemie doceert aan Humboldt State University in Californië. Die herkende de verbinding al evenmin. En toen hij hem probeerde op te zoeken in de Chemical Abstracts, een database met literatuurverwijzingen voor zo ongeveer alle bekende molecuulstructuren, vond hij daar ook alleen een isomeer met dezelfde formule maar een heel andere structuur.

Vervolgens is hij er aan gaan rekenen en kwam tot de conclusie dat de CO₃N-groep niet alleen doet denken aan een nitroverbinding zoals in TNT, maar ook inderdaad thermodynamisch nogal aparte eigenschappen zou moeten hebben. Zoellner durft niet te voorspellen of de groepen stabiel genoeg zijn om er (via een isomerisatie) energie in op te slaan, of dat je er alleen een alternatief voor TNT van kunt maken.

Nu nog uitvinden hoe je dit molecuul daadwerkelijk synthetiseert.

bron: Humboldt State University, NOS