Dispergeer minuscule waterdruppels in kunststof nanodeeltjes, en ze worden gevoelig voor infrarood licht. Zo gemakkelijk was medicijnafgifte nog nooit te activeren, schrijven Californische onderzoekers in ACS Nano.

Het idee is dat je een laserbundel gebruikt met een golflengte die door watermoleculen wordt geabsorbeerd. Bijvoorbeeld 980 nm, in het nabije infraroodgebied. Het opgesloten water warmt dan sterk op en kan die warmte alleen kwijt aan de omringende kunststof, die hierdoor plaatselijk verweekt. Dat geeft een geneesmiddel of een andere stof, die eveneens in de kunststof is gedispergeerd, de mogelijkheid om te ontsnappen.

Haal je de laser weg, dan koelen de deeltjes snel weer af. Eventueel kun je het geneesmiddel dus in stappen laten vrijkomen, waarbij je de dosis per keer tamelijk nauwkeurig kunt instellen.

Het grote voordeel is dat de kunststof zelf niet lichtgevoelig hoeft te zijn. Je kunt in principe elk materiaal gebruiken dat een beetje gemakkelijk smelt, en je hoeft er ook niets doorheen te mengen dat eventueel toxisch zou kunnen zijn. Volgens de auteurs lukte het met alle biodegradeerbare polymeren die ze tot nu toe hebben uitgeprobeerd.

Ook heeft nabij-infraroodlicht het voordeel dat het dieper in weefsel doordringt dan de meeste andere golflengtes.

Volgens de onderzoekers kun je trouwens ook aan andere toepassingen denken, variërend van gecontroleerde katalyse tot intelligente zonnebrandcrème.

bron: UC San Diego