Voor het eerst is het gelukt om een hydrogel stevig vast te plakken op een onderlaag van siliconenrubber. Dat vergroot de bruikbaarheid van dat rubber voor de life sciences behoorlijk, schreven onderzoekers van de University of Illinois onlangs in Angewandte Chemie.

Tot nu toe leek zoiets fundamenteel onmogelijk omdat siliconenrubbers hydrofoob plegen te zijn, terwijl een hydrogel per definitie vol water zit.

De oplossing blijkt te zijn om de hydrogel te baseren op alginaat, een natuurlijk polysacharide. De rubber, in dit geval polydimethylsiloxaan oftewel PDMS, hecht je moleculen van precies hetzelfde polysacharide. Die uitsteeksels kunnen vervolgens meereageren als je op het oppervlak een hydrogel laat ontstaan.

De verbinding blijkt muurvast te zitten, ook als je de PDMS-laag regelmatig oprekt en weer terug laat veren. De onderzoekers hebben al laten zien dat je bindweefselcellen (fibroblasten) kunt kweken op de hydrogellaag. Daarna kun je in vitro uittesten hoe die cellen reageren als het bindweefsel mechanisch wordt belast.

Het opent ook de mogelijkheid om de hydrogel te verwerken in labs op een chip, die vanwege de prijs tegenwoordig vaak worden gemaakt van PDMSin plaats van glas. Dat zou dan weer handig zijn als je cellen in die chip wilt vastleggen.

bron: Institute for Genomic Biology, University of Illinois