Caulobacter klein genoeg om klap van watermolecuul te krijgen

Bacteriën zijn zó klein dat de Brownse beweging van afzonderlijke watermoleculen een meetbare invloed heeft op hun zwempartoon. Dat claimen fysici van Brown University (!) op de website van PNAS.

De groep van Jay Tang gebruikte ‘total internal reflection fluorescence microscopy’ om het zwemgedrag te observeren van Caulobacter crescentus, een ééncellig organisme met zweepstaart (flagellum) dat de neiging heeft om in een kringetje rond te zwemmen.

De waarnemingen werdenvergeleken met computersimulaties die een aaantal relevante fysische parameters meenamen, waaronder elektrostatica, vanderwaalskrachten, hydrodynamica en Brownse beweging. Die laatste twee factoren blijken bepalend voor de richting die de bacterie uitgaat.

De onderzoekers suggereren dat watermoleculen zich tot een micro-organisme verhouden als ballen tot een flipperkast. Het gevolg is onder meer dat de bacterie minder dicht bij het dichtstbijzijnde oppervlak (in dit geval een microscoopglaasje) blijft dan je eigenlijk zou verwachten.

bron: Brown University