Biologisch afbreekbare kunststoffen zijn slecht voor het milieu omdat ze vooral door methaanproducerende bacteriën worden afgebroken. Tenzij de afbraak zo langzaam gaat dat het gas pas vrijkomt als de stortgaswinningsinstallatie klaar is, schrijven onderzoekers van North Carolina State University in het tijdschrift Environmental Science and Technoogy.

Hun verhaal heeft uiteraard vooral betrekking op de situatie in de VS waar huishoudelijk afval nog vaak op de stort belandt. Wat er gebeurt als je het bij voorkeur verbrandt, zoals in Nederland gebeurt, vermelkdt de historie niet - maar bij verbranding heeft die afbreekbaarheid ook niet zo veel zin.

Het Environmental Protection Agency (EPA) schat dat bij slechts 35 procent van de stortplaatsen in de VS methaan wordt opgevangen voor hergebruik als energiebron. Bij 34 procent wordt het wel opgevangen maar daarna afgefakkeld zonder energieterugwinning, en bij de resterende 31 procent laat met het gewoon ontsnappen.

En helaas is methaan een veel sterker broeikasgas dan CO₂.

James Levis en Morton Barlaz hebben een computersimulatie ontworpen die voorspelt wat er bij de gemiddelde Amerikaanse stortplaats gebeurt. Als model-bioplastic gebruikten ze daarbij het copolymeer poly (3-hydroxybutyraat-co-3-hydroxyoctanoaat), afgekort PHBO.

Volgens het model levert een ton PHBO op de stort een bijdrage van 1.300 kg CO₂-equivalenten aan het broeikaseffect, tenminste wanneer je geen methaan afvangt. Dat is meer dan een ton kopieerpapier (990 kg CO₂e) of voedselresten (720 kg CO₂e).

Vang je het geproduceerde gas wel op en verstook je het als biogas, dan kom je na enig rekenwerk uit op een negatieve bijdrage aan het broeikaseffect van -420 kg CO₂e per ton. Die negatieve waarde is te verklaren doordat de kunststof oorspronkelijk is gemaakt van planten, en maar voor een deel in methaan wordt omgezet - het restant dat op de stort achterblijft, is te beschouwen als vastgelegde CO₂.

De simulatie laat tevens zien dat een hypothetisch materiaal dat langzamer degradeert, een minder grote bijdrage aan het broeikaseffect levert. En dat komt dan weer doordat met het verstrijken der jaren de kans groter wordt dat de stort alsnog een methaan-opvanginstallatie krijgt.

Alleen gaat dat dan weer in tegen het door de overheid sterk gepropageerde idee dat biologisch afbreekbaar materiaal zo snel mogelijk moet worden afgebroken teneinde uit het leefmilieu te verdwijnen.

bron: NC State University