De Europese handel in CO2-emissies gaat kapot aan de terugdringing van die emissies. En dat dreigt die terugdringing sterk terug te dringen, zo meldt vandaag het Financieele Dagblad.

Volgens de krant hebben de Europese klimaatdoelstellingen een onverwacht duwtje in de rug gekregen door de economische crisis en de snelle opkomst van duurzame energie. De CO₂-uitstoot daalt al drie jaar. In een land als Groot-Brittannië is hij zelfs nog niet zo laag geweest sinds 1970, toen de metingen begonnen.

Bij de opzet van het Europese ‘emissions trading system’ (ETS) is echter geen rekening gehouden met die daling. De beschikbare hoeveelheid emissierechten is afgestemd op de emissies van een paar jaar geleden. Gevolg is dat er nu zò veel van die emissierechten in omloop zijn dat de prijs is gekelderd: vorige week was het nog maar 6,05 euro per ton CO₂.

Hierdoor is het voor de industrie goedkoper geworden om emissierechten bij te kopen dan om verder te besparen op fossiele brandstoffen… en dat was de bedoeling niet.

Het FD citeert Johannes Teyssen, ceo van energiebedrijf E.on: “Ik ken niemand die op basis van de huidige ETS-prijs ook maar één cent zou investeren in duurzaamheid. Als regeringen net zo met de euro omgingen als we nu met het ETS omgaan, zou het morgen ook dood zijn.”

De enige remedie lijkt te zijn dat de Europese Commissie een deel van de emissierechten uit de markt haalt, maar volgens het FD is dat politiek niet haalbaar.

De VEMW, de belangenvereniging van grootverbruikers van energie, heeft al een aardige suggestie gelanceerd om het aan te pakken: voortaan alleen nog gratis emissierechten toekennen voor processen die state-of-the-art zijn wat CO₂-efficiëntie betreft. De rest zou altijd moeten worden bijgekocht.

Voor het gemiddeld tamelijk energie-efficiënte Nederland zou het geen slechte deal zijn. Maar of EU-lidstaten met een minder geavanceerde industrie zich hierbij zullen neerleggen?

bron: FD, VEMW